- қысыл
- ет. Отырған орындары тар болу, сыймау. \≈ Өзіміз де қ ы с ы л ы п әрең отырмыз.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қысыл
Смотреть что такое "қысыл" в других словарях:
қысылу — қысыл етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Рахми — Гусейн (1866 ) турецкий писатель. Р. в Стамбуле, в семье крупного чиновника. В ранней молодости много путешествовал вместе с отцом, работавшим в турецких посольствах за границей. Служил в министерстве юстиции. Вступив в литературу в эпоху… … Литературная энциклопедия
ауыртпақ — зат. жерг. Қысыл шаң, тар жер. зат. кәсіб. Ши тоқитын құрал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жарау — ет. 1. Үлек пен бураның келеге түсер кезіндегі масаңсып беймазалануы, шаптығуы. 2. Баптау арқылы аттың етін таралту, шынықтыру. сын. Іші тартылған, бабына келген, ысылған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қырық шілтен — Діни ұғым бойынша көзге көрінбейтін, қысылған шақта демеу беретін пірі, қамқоршы, сүйеуші. Діни түсінік бойынша адамды қолдап жүретін, бірақ көзге көрінбейтін рух, қыдыр … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сарамжал — сын. Бәрін орын орнына келтіріп тұратын, ысылған, ұқыпты, бес аспап … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тоқ жарау — Әбден бабына келген, қатып ысылған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
зерезеп қылу — (Сем.: Ұрж., Ақс., Көкп., Абай) азар да безер ету, шошыту. Мылтықты орынды орынсыз тарсылдатып, арқарларды з е р е з е п қ ы л ы п жіберген ғой (Сем., Ұрж.). Бас білмес асауды «ұстап бер, үйретіп мінгіз» деп шәңкілдеп, з е р е з е п қ ы л ы п,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаратаяқ — 1 (Қар., Қарқ.) ысылған, әккі, талайды көрген. Өй, ол өзі қ а р а т а я қ адам (Қар., Қарқ.) 2 (ҚХР) ертерек кезде қалада оқыған адамға айтылатын кекесін сөз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүртілген — (Рес., Сарат.) ысылған. Бұл бастық с ү р т і л г е н адам (Рес., Қалм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
